Het eerste woord, een nog onvoltooide zin,
een inzicht dat verdooft, verblindt,
dat je verwart, door jou aanvaard – met tegenzin
het is zo klein, zo teer, het woord dat verbindt.
Er staat wat er staat, begin van een refrein
©OBA - Nieuwjaarscollectief
Kalfjes 
Oei Wllm je bent te vroeg (20.00 uur was de bedoeling)
LikeLike
Dat had ik niet begrepen, maar ik haal mijn bijdrage weg en plaats hem vanavond wel/
LikeLike
prachtig!!!
en ik begrijp hem in één keer
ook dat is meegenomen!
ik ga zo terug naar simen´s bijdrage om zijn gedicht
met andere ogen te lezen
begreep hem gister niet goed
LikeLike
Interessant, het begint vorm te krijgen.
De laatste zin wel dwingend naar de volgende deelnemer toe, die misschien nog geen zin in een refrein heeft.
De titel geeft een mooi poëtisch ‘beeld’.
.
LikeLike
Fantastisch, aanluitend als een jigsaw. Gespiegeld, één van mijn bedoelde lagen en heel mooi overgehouden voor de volgende.
Fantastisch uitvallend de middenrijm verblindt, verbindt met verslindt.
Jij maakt me helemaal blij.
Nu maar hopen dat er op het geheel vervolgd wordt.
LikeLike
nou Willm
dat heb je mooi opgepakt en voortgezet
petje af
ik begin eerlijk gezegd peentjes te zweten…
LikeLike
De Nieuwjaarsplaat
verslaat
haat
Sla mee die nieuwjaarsmaat
LikeLike
Schoone verbindende woorden, waarbij mijn tanden steeds meer afbreken…
LikeLike
@jezz
Niet alles letterlijk opvatten hoor
LikeLike
Bedankt voorganger, voor je prachtige regels… die ik vandaag een paar keren heb zitten door lezen… om vervolgens verder te gaan, maar dat komt morgen wel… vandaag is het jouw feestje… mooi afgemaakt de strofe… en een leuke opening doorgegeven…
LikeLike
Mooi ook weer. Wordt het nog ergens als geheel geplaatst of plaatst iedereen het op zijn/haar eigen blog?
LikeLike
Als alles klaar is, op 10 januari 20.00 uur is het geheel zeker te lezen op OBA.
LikeLike
Er staat wat er staat, staat vaak haaks op poëzie.
Deze strofe loopt lekker, metrisch gezien.
LikeLike
Pingback: Nieuwjaren (OBA-gedicht) | ! 100 woorden